Informacja podatkowa VI 2019

PRZYGOTOWANIE ZAWODOWE MŁODOCIANYCH – WZROSNĄ STAWKI WYNAGRODZENIA

Rozporządzenie dotyczące przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania zostanie zmienione, a określone w nim stawki wynagrodzenia dla młodocianych pracowników zostaną zwiększone – wynika z projektu opublikowanego przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Zmiany mają wejść w życie z początkiem września br.

Projekt resortu rodziny, pracy i polityki społecznej przewiduje podniesienie o 1 pkt proc. relacji wynagrodzenia pracowników młodocianych, którzy odbywają przygotowanie zawodowe w formie nauki zawodu, w stosunku do przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej.

Po zmianach w pierwszym roku nauki wynagrodzenie to ma wynosić nie mniej niż 5 proc. – 243,19 zł (obecnie to 4 proc. – 194,55 zł). W drugim i trzecim roku nauki będzie to odpowiednio nie mniej niż 6 proc. (291,82 zł) oraz 7 proc. (340,46 zł).

„Efektem wprowadzonych zmian w zakresie wynagradzania młodocianych pracowników odbywających przygotowanie zawodowe w formie nauki zawodu ma być odbudowa prestiżu kształcenia zawodowego i włączanie wszystkich kluczowych partnerów kształcenia zawodowego w działania służące systematycznemu dostosowywaniu tego kształcenia do potrzeb rynku pracy” – przekonują autorzy projektu.

Wprowadzenie zmian przewiduje projekt rozporządzenia Rady Ministrów z 8 maja 2019 r.  zmieniającego rozporządzenie w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania.

WAŻNE INTERPRETACJE KRAJOWEJ IZBY SKARBOWEJ

1) Interpretacja ws. leasingu aut i kosztów podatkowych

Leasing samochodów, które zamówiono przed 1 stycznia 2019 r., może podlegać limitowaniu w kosztach podatkowych – wynika z wydanej w kwietniu indywidualnej interpretacji podatkowej. Jak podkreślają eksperci firmy audytorsko-doradczej Grant Thornton, w interpretacji kluczowe jest wskazanie dotyczące określonych dat rozpoczęcia i zakończenia umowy leasingu. Interpretacja indywidualna dotycząca leasingu samochodów i kosztów podatkowych  została wydana przez dyrektora KIS 24 kwietnia 2019 r. (sygn. akt – 0111-KDIB1-3.4010.50.2019.1.MO).

Organ podatkowy uznał, że jeżeli samochód osobowy zamówiono na podstawie istniejącej umowy ramowej (określającej szczegółowe warunki leasingu, w tym okres jej trwania w miesiącach) przed 2019 r., ale dopiero w tym roku wskazano dokładną datę rozpoczęcia i zakończenia używania w indywidualnej umowie, to koszty leasingu powinny podlegać limitowaniu dla celów CIT według zasad obowiązujących od początku 2019 r.

Decyzja oznacza, że stosowanie nowych regulacji, czyli przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2019 r., jest w takich przypadkach uzależnione od momentu zawarcia umowy leasingu samochodu osobowego.

„Przepisy obowiązujące do końca 2018 r. mogą mieć zastosowanie tylko do umów leasingu zawartych przed 1 stycznia 2019 r. Zdaniem organów podatkowych, umowa leasingu zostaje skutecznie zawarta, dopiero w momencie, gdy zostają określone daty rozpoczęcia i zakończenia leasingu, a nie czas jej trwania w miesiącach” – tłumaczą eksperci Grant Thornton.

2) Koszty autorskie w umowach o dzieło nie dla każdego

Ustawodawca co prawda od 2018 r. podniósł limit 50% autorskich kosztów uzyskania przychodu do 85.528 zł (do końca 2017 r., limit ten wynosił 42.764 zł), jednak ten sam ustawodawca, dokonał też wprowadzenia zamkniętej listy przychodów, do których te podwyższone koszty mogą być stosowane.

Jak czytam w najnowszej znanej mi interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 maja 2019 nr 0113-KDIPT3.4011.119.2019.2.SK, Dyrektor KIS, nie omieszkał o tym przypomnieć zainteresowanemu podmiotowi, przy czym co jest tu zaskoczeniem, to sam wnioskodawca uważał, że zlecając zatrudnionym ekspertom ocenę merytoryczną wniosków, projektów i umów, oraz przygotowanie do podpisywania tych umów na dofinansowanie projektów europejskich, nie mieszczą się one w katalogu praw autorskich objętych 50% kosztami, ale też nie mają do nich zastosowania 20% koszty, tylko zerowe „0”.

Dyrektor KIS zgodził się z wnioskodawcą wskazując, że przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego, potwierdza, że wynagrodzenia wypłacane przez Wnioskodawcę ekspertom z tytułu zawartych z nimi umów o dzieło z przekazaniem praw autorskich do dzieła, należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, zgodnie z art. 10 ust 1 pkt 7 w zw. Z art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, brak jest wówczas podstaw do stosowania do powyższych przychodów, kosztów uzyskania przychodów w wysokości 20% w myśl art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy oraz w wysokości 50% w myśl art. 22 ust 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bo te ostatnie nie wymieniają usług eksperckich.

Dyrektor KIS, podkreślił, że w rozliczeniach umów o dzieło z ekspertami z przekazaniem ich praw autorskich do stworzonych dzieł, należy zastosować zerowe koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na uwadze, należy starannie podpisywać umowy o dzieło z różnego rodzaju ekspertami na wszelkiego rodzaju ekspertyzy, bo bez względu na ich merytoryczne walory jak i przekazywane autorskich praw, o ile nie mieszczą się one w poniższym katalogu, który pozwala zastosować 50% autorskie koszty nie będzie do nich można zastosować 50% tak samo 20% kosztów tylko zerowe.

Zamknięty katalog działalności i możliwość stosowania 50% kosztów prawa autorskich to obecnie:

• działalność twórcza w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
• działalność artystyczna w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
• produkcja audialna i audiowizualna, działalność publicystyczna;
• działalności muzealnicza w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
• działalność konserwatorska;
• prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
• działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Warto też zastanowić się przed spisaniem treści umów o dzieło, aby z nich nie wynikało, że mamy tu do czynienia z ekspertem i ekspertyzą, tylko twórcą i pracą twórczą.

PREZYDENT PODPISAŁ NOWELĘ DOTYCZĄCĄ WYKAZU PODATNIKÓW VAT

Z dniem 1 września br. w życie wejdzie większość zmian przewidzianych w nowelizacji ustawy o podatku VAT oraz niektórych innych ustaw. Zmiany w Ordynacji podatkowej i ustawach o PIT i CIT zaczną obowiązywać z początkiem 2020 r. Zmiany wprowadza ustawa z 12 kwietnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Nowela została podpisana przez prezydenta 24 maja 2019 r. (Dz.U. 2019 poz. 1018)

Kluczową zmianą będzie zastąpienie obecnych dwóch wykazów podatników VAT jednym wykazem, który ma być dodatkowo poszerzony o informacje odnoszące się do statusu podatników VAT czynnych i zwolnionych z tego podatku (także tych, w przypadku których przywrócono rejestrację).

„W wykazie zostaną zamieszczone dane dotyczące numerów rachunków rozliczeniowych lub imiennych rachunków w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, otwartych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wykaz ten będzie prowadzony i aktualizowany na bieżąco, raz na dobę, w każdy dzień roboczy” – czytamy w komunikacie prezydenckiej kancelarii.

W ustawach o podatkach dochodowych PIT i CIT wprowadzone zostanie rozwiązanie, zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej nie będzie można zaliczać wydatków w części, w jakiej płatność dotycząca transakcji przekraczającej 15 tys. zł (dokonana z innym przedsiębiorcą) zostanie wykonana przelewem na rachunek inny niż też zawarty w wykazie podatników VAT.

NOWY WZÓR VAT-23

W DZ. U z 2019 poz. 1007 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 27 maja 2019 r. w sprawie wzoru informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu. W efekcie wzór informacji VAT-23 zostanie zmodyfikowany i nie będzie już obowiązku opatrywania takiego formularza pieczęcią. Rozporządzenie weszło w życie 1 czerwca br.

Nowe rozporządzenie Ministerstwa Finansów dostosowuje wzór informacji VAT-23 do rządowych zapowiedzi, które określono w dokumencie dotyczącym deregulacji obowiązku stosowania pieczęci/pieczątek przez obywateli oraz przedsiębiorców. Dokument został przyjęty przez rząd w czerwcu 2018 r., a poszczególne resorty zobowiązały się wtedy do wprowadzania tego rodzaju ułatwień. Takie ułatwienie obejmie również wzór informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu (VAT-23).

Jak tłumaczy resort finansów, w nowym rozporządzeniu zniesiono obowiązek opatrywania pieczęcią informacji o wewnątrzwspólnotowym nabyciu środka transportu. Dotychczas obowiązek ten był wskazany we wzorze informacji VAT-23(2) na str. 1, w części D.

Rozporządzenie resortu finansów przewiduje również kilka innych zmian, które mają charakter techniczny i odnoszą się do standaryzacji formularzy podatkowych.

NOWE OBJAŚNIENIA DLA DEKLARACJI VAT-7 I VAT-7K

Z początkiem czerwca br. w życie weszły zmiany dotyczące rozporządzenia ws. wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT). W efekcie zmodyfikowano objaśnienia dla deklaracji VAT-7 i VAT-7K. Treść objaśnień dostosowano do zmian związanych z ubieganiem się o zwrot kwoty wydanej na zakup kasy rejestrującej (fiskalnej).

Jak wyjaśnia resort finansów, rozporządzenie zostało zmienione w związku z nowymi przepisami, które wprowadziła ustawa z 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. z 2019 r., poz. 675).

Nowela dotyczyła ubiegania się o zwrot kwoty wydanej na zakup każdej z kas rejestrujących.

W efekcie w przypadku, gdy kwota ulgi z tytułu zakupu każdej z kas jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do zwrotu różnicy na rachunek podatnika lub do odliczenia od podatku należnego tej różnicy za następne okresy rozliczeniowe, jeżeli zakup kas nastąpił nie później niż w trakcie 6 miesięcy od rozpoczęcia prowadzenia ewidencji.

Do zmian ustawowych odpowiednio dostosowano teraz objaśnienia dla deklaracji podatkowych VAT-7 i VAT-7K.

„Jednocześnie podatnicy będą mieli możliwość wyboru stosowania dotychczasowych objaśnień, nie dłużej niż do rozliczenia za ostatni okres rozliczeniowy 2019 r. Możliwość ta nie będzie dotyczyła podatników wykazujących zwrot ulgi, o której mowa w art. 111 ust. 4 ustawy, w kwocie przekraczającej nadwyżkę podatku należnego nad naliczonym” – wskazuje resort finansów.

Zmiany wprowadza rozporządzenie Ministra Finansów z 30 maja 2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 1023).

ZMIANA NABYWCY – NOTA KORYGUJĄCA CZY FAKTURA KORYGUJĄCA?

Odpowiedź na pytanie znajdziemy w ustawie o podatku od towarów i usług – ale nie wprost. Warto zaznaczyć, że nota korygująca jest też fakturą – oznaczoną specjalną nazwą ze względu na swoją rolę. Charakterystyczne dla noty korygującej jest też to, że wystawia ją nabywca, a sprzedawca musi notę dla jej ważności zaakceptować. Stanowi o tym art. 106 k ustawy o podatku od towarów i usług:

Art. 106k. 1. Nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą.

Nota czy faktura? – ponieważ pytanie dotyczy zmiany danych nabywcy, a te wymienione są w punktach 3-5, wydawałoby się, że dla zmiany nabywcy wystarczy wystawienie noty korygującej, zawierającej poprawne dane – czyli dane nowego nabywcy. Ale byłoby to działanie błędne. Pamiętajmy, że faktura VAT musi bezwzględnie dotyczyć rzeczywiście przeprowadzonej transakcji. Tymczasem, gdyby poprzestać na nocie korygującej, pierwotna faktura potwierdzałaby fikcję – nieprzeprowadzoną w rzeczywistości dostawę, która trafiła do innego podatnika. Ustawodawca – uznając w ustawie za dopuszczalne poprawki w danych dotyczących nabywcy za pomocą noty korygującej miał na myśli rzeczywistego nabywcę – bo tylko ten może figurować na dokumentach VAT. A w opisywanym przypadku następuje zmiana odbiorcy – czyli poprawki w nocie dotyczyłyby w istocie nabywcy nie mającego z dostawą nic wspólnego.

Poprawnym zatem sposobem w opisywanym przypadku jest wystawienie faktury korygującej przez sprzedawcę, i wskazanie – jako przyczyny korekty – zmianę nabywcy. Gdyby jednak faktyczny nabywca pozostawał ten sam, a poprawki dotyczyłyby tylko niektórych, a nie wszystkich elementów oznaczających nabywcę (np. literówki w nazwie, błędu w numerze NIP, błędnego adresu itp.) – wystarczyłaby nota korygująca. 

NOWY WZÓR ZBIORCZEJ DEKLARACJI PCC-4

W Dzienniku Ustaw z 2019 r. poz. 1069 opublikowano nowe rozporządzenie Ministra Finansów ws. wzoru zbiorczej deklaracji w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych (PCC-4). W efekcie podatnicy dokonujący w ciągu danego miesiąca wielu czynności cywilnoprawnych będą mogli korzystać ze zbiorczej deklaracji. Nowe rozporządzenie wejdzie w życie z dniem 1 lipca br.

Rozporządzenie jest wprowadzane w związku z nowymi regulacjami w ustawie o podatku PCC, które przewidziano w ustawie z 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz. U. z 2018 r., poz. 2244).

Ministerstwo Finansów wskazuje, że wzór zbiorczej deklaracji PCC-4 będzie w praktyce ułatwieniem dla podatników – dla tych, którzy dokonują w trakcie danego miesiąca wielu czynności cywilnoprawnych. Rozporządzenie określa wzory deklaracji PCC-4 oraz dwóch załączników (PCC-4/A i PCC-4B). Zgodnie z nowymi przepisami, korzystanie z PCC-4 ma być możliwe wtedy, kiedy w danym miesiącu podatnik dokona co najmniej trzech umów odnoszących się np. do sprzedaży czy pożyczek.

Jak tłumaczy resort finansów, obowiązek składania deklaracji po dokonaniu każdej czynności cywilnoprawnej będzie w praktyce ograniczony do złożenia jednej deklaracji, co powinno skutkować zmniejszeniem obowiązków biurokratycznych.

PROGRAM PPK BEZ LIMITU 30-KROTNOŚCI

W Dz. U z 2019 poz. 1074 opublikowano ustawę z z 16 maja 2019 r. o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, ustawy o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych oraz ustawy – Prawo bankowe.

Główną zmianą, którą przewidziano w nowelizacji, jest likwidacja limitu 30-krotności podstawy wpłaty w PPK. Katalog osób zatrudnionych (w rozumieniu ustawy o PPK) zostanie tymczasem rozszerzony o osoby przebywające na urlopach wychowawczych albo pobierające zasiłek macierzyński czy zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego.

Pakiet nowych przepisów obejmuje również m.in. umożliwienie stosowania podpisu mechanicznego do wezwania podmiotu zatrudniającego do zawarcia umowy o zarządzanie PPK lub też do przekazania do PFR informacji nt. zawarcia takiej umowy. Możliwe będzie także informowanie uczestników PPK poprzez system teleinformatyczny instytucji finansowej – jeżeli takiej możliwości jednak nie będzie, to możliwe ma być przekazywanie informacji w tradycyjnej (papierowej) formie.

„Ustawa wprowadza ponadto maksymalny limit wpłat i dopłat możliwych do dokonania na wszystkie rachunki PPK uczestnika PPK do wysokości 50 tys. dolarów amerykańskich według średniego kursu NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień 31 grudnia danego roku kalendarzowego.

Ustawa określa również zasady zwrotu wpłat po przekroczeniu określonego limitu w ciągu roku kalendarzowego” – wyjaśnia prezydencka kancelaria. 

OŚWIADCZENIE O BRAKU OBOWIĄZKÓW SPRAWOZDAWCZYCH W 2019 R.

Przypominam, że do 30 czerwca 2019 r. spółki jawnej, które nie prowadzą pełnej księgowości muszą  złożyć w KRS oświadczenie o braku obowiązku sporządzania i składania w KRS sprawozdania finansowego. Oświadczenia tego nie można złożyć w formie papierowej.

Obowiązek informowania sądu rejestrowego o braku obowiązków sprawozdawczych reguluje art.70a ustawy o rachunkowości. Zgodnie z nim kierownik jednostki będącej spółką jawną osób fizycznych lub spółką partnerską, której przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły mniej niż równowartość w walucie polskiej 2 mln euro i która nie stosuje zasad rachunkowości określonych ustawą na podstawie jej art. 2 ust.2, składa we właściwym rejestrze sądowym w terminie 6 miesięcy od dnia kończącego rok obrotowy, oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego.

Zasady realizacji tego obowiązku zawarte są w ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym. Jej przepisy, dotyczące w szczególności omawianego zagadnienia, z dniem 15 marca 2018 r. uległy zmianie. Regulacje te nie będą modyfikowane z dniem 1 października 2018 r.

Art. 19e ust. 8 ustawy o KRS stanowi, że do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 70a ustawy o rachunkowości, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19e ust. 1, 2 i 7 ustawy o KRS. Jest to równoznaczne z tym, że omawiane oświadczenie może być złożone wyłącznie drogą elektroniczną. Musi ono nastąpić w trybie zgłoszenia za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnionego do tego celu przez Ministra Sprawiedliwości. Skorzystanie z systemu eKRS (RDF czy S24) wymaga posiadania w nim konta. Rejestracja konta wymaga posługiwania się kwalifikowanym e-podpisem albo podpisem ePUAP.

Na stronie portalu „Bezpłatne zgłoszenie dokumentów finansowych” (https://ekrs.ms.gov.pl/rdf/rd/) po zalogowaniu się na konto w systemie należy wybrać opcję przygotowywanie i składanie zgłoszeń. Następnie po kliknięciu w pole „Dodaj zgłoszenie” należy we właściwej rubryce wpisać nr KRS spółki, a w następnym kroku system dla spółki jawnej/partnerskiej w polu „Wybierz rodzaj zgłoszenia” udostępnia opcję „Informacja o braku obowiązku sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego”. Złożone zgłoszenie podlega automatycznej weryfikacji za pośrednictwem systemu w zakresie tego, czy zostało podpisane przez uprawnione do tego osoby.

Możliwość złożenia oświadczenia o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego w praktyce może dotyczyć wyłącznie spółek jawnych i partnerskich, których wspólnikami są wyłącznie osoby fizyczne. W świetle art. 19e ust. 2 zd. 1 ustawy o KRS zgłoszenie dotyczące tego oświadczenia musi być opatrzone kwalifikowanym e-podpisem albo podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP przez co najmniej jedną osobę fizyczną, której numer PESEL jest ujawniony w Rejestrze, wpisaną jako wspólnik uprawniony do reprezentowania spółki osobowej, syndyk albo likwidator.

W przypadku negatywnej weryfikacji wnioskodawca może złożyć oświadczenie wyłącznie za pośrednictwem systemu teleinformatycznego (pod nazwą „Portal S24 – rejestracja Spółki Inne wnioski”).

OBOWIĄZEK PODATKOWY PRZY REFAKTUROWANIU USŁUG

Dość częstym zjawiskiem w działalności gospodarczej jest refakturowanie kosztów zużytych mediów. Powstaje pytanie, kiedy w tej sytuacji powstaje obowiązek podatkowy w VAT.

W przypadku gdy podatnik , działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Stanowi o tym art. 8 ust. 2A ustawy o VAT.

Przepis ten dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę i odsprzedaje ją w takiej samej formie swojemu kontrahentowi. W praktyce przyjmuje się, że refaktura jest fakturą wystawioną przez podmiot pośredniczący pomiędzy właściwym usługodawcą, a rzeczywistym nabywca usługi.

Przepisy ustawy o VAT nie wskazują odrębnych regulacji, które w sposób szczególny odnosiłyby się do momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu refakturowania mediów. Oznacza to, że stosuje się tu zasady obowiązujące dla danej usługi.

W myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 ustawy o VAT, w przypadku min. dostawy mediów, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, pod warunkiem, że została ona wystawiona terminowo, czyli nie później niż z upływem terminu płatności. Jeżeli jednak podatnik nie wystawi faktury lub wystawi ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z upływem terminu płatności.

Przykład: podatnik wynajął innemu podatnikowi biuro. W umowie najmu ustalono, że wynajmujący obciąży najemcę za media po otrzymaniu faktury od ich dostawców. Faktura za zużytą w kwietniu 2019 r. wodę została wystawiona w dniu 7.05.br., z 10-dniowym terminem płatności, natomiast refaktura w dniu 15.05.br. Obowiązek podatkowy z tytułu refakturowania powstał w dniu 15.05.br.

KOLEJNY PROJEKT ZMIAN W USTAWIE O VAT

Rada Ministrów w dniu 6 czerwca 2019 r. przyjęła projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw. Projekt został przekazany do Sejmu. Projektowana ustawa wprowadza przepisy uszczelniające system podatkowy, porządkujące regulacje ustawy o VAT oraz dostosowujące ustawę do zasad wynikających z rozstrzygnięć Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Nowe rozwiązania mają, co do zasady, zacząć obowiązywać od 1 września 2019 r.

Ustawa wprowadza zmiany w prawie energetycznym, które są powiązane ze zmianami w VAT i podatku akcyzowym, a związane są z funkcjonowaniem tzw. pakietu paliwowego. Projekt dostosowuje regulacje ustawy o VAT do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Kozuba Premium Selection C-308/16 dotyczący możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku dla dostaw budynków niezależnie od tego, czy budynki zostały oddane do użytkowania w ramach czynności podlegających VAT, czy też nawet były użytkowane wyłącznie przez właściciela nie będąc wynajmowanymi ani wydzierżawionymi.

Inne zmiany dotyczą:

1. wyłączenia możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego VAT przez podatników, którzy:

• dokonują dostaw na odległość (sprzedaż internetowa) takich towarów jak preparaty kosmetyczne i toaletowe, sprzęt elektroniczny i elektryczny, radiowo-telewizyjny i gospodarstwa domowego (agd),
• dokonują sprzedaży części do pojazdów samochodowych i motocykli,
• świadczących usługi ściągania długów,

2. obowiązku rozliczania VAT w odniesieniu do produktów ropopochodnych,
3. rejestracji podatników, oraz zasad wystawiania faktur, których podstawą jest paragon fiskalny z NIP i sankcji podatkowych w sytuacji, gdy NIP nabywcy nie będzie wyszczególniony na paragonie fiskalnym sprzedawcy,
4. doprecyzowania jednego z warunków uzyskania zwrotu różnicy podatku w terminie przyśpieszonym 25 dni na podstawie art. 87 ust. 6 ustawy o VAT,
5. zobowiązania podatników do obliczenia i wykazania kwoty podatku VAT z tytułu importu towarów w rozliczeniu zamknięcia (art. 33 ust. 1 ustawy o VAT), jako dokumentu celnego, w którym ma być obliczony i wykazany podatek VAT z tytułu importu towarów, lub w zgłoszeniu celnym.

Projekt umożliwia obniżenie wysokości dodatkowego zobowiązania podatkowego do 15% w przypadku, gdy podatnik złoży korektę deklaracji podatkowej po wszczęciu kontroli celno-skarbowej. Doprecyzowano definicję paliw ciekłych przez wskazanie, że określone wyroby stanowią paliwa bez względu na różne możliwe ich zastosowania.

Odnośnie NIP na paragonie, jako istotnego elementu podczas realizowania sprzedaży Ministerstwo Finansów wskazuje, że „w sytuacji, gdy podatnik dokonujący sprzedaży nie będzie miał technicznej możliwości wpisania numeru identyfikującego na paragonie, nabywca powinien zadeklarować w momencie dokonywania zakupu, że nabywa towar lub usługę, jako podatnik – w takiej sytuacji sprzedawca nie powinien rejestrować zakupu na kasie rejestrującej, tylko powinien od razu wystawić fakturę. Proponowana zmiana przepisównie będzie zatem skutkowała koniecznością wymiany kas rejestrujących przez podatników, natomiast konieczna może się okazać zmiana procedur stosowanych przez podatników.”.  

PROPOZYCJA PŁACY MINIMALNEJ NA 2020 R.

Rada Ministrów na posiedzeniu w dniu 11 czerwca 2019 r. przyjęła: założenia do projektu budżetu państwa na 2020 r., propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2020 r., propozycję średniorocznych wskaźników wzrostu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej na rok 2020 oraz informację o prognozowanych wielkościach makroekonomicznych stanowiących podstawę do opracowania projektu ustawy budżetowej na rok 2020, a także projekt ustawy o zmianie ustawy Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw.

Rząd proponuje Radzie Dialogu Społecznego, aby minimalne wynagrodzenie za pracę w 2020 r. wynosiło 2.450 zł. Obecnie płaca minimalna wynosi 2.250 zł. Oznacza to wzrost o 8,9% i stanowi 46,9% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na 2020 r. Zaproponowano także minimalną stawkę godzinową w 2020 r. na poziomie 16 zł (w 2019 r. – 14,70 zł).

KARY ZA FAŁSZOWANIE FAKTUR

Nowelizacja kodeksu karnego miała zaostrzyć kary na przestępstwa związane z pedofilią. Przy okazji zmienia jednak cały system kar za fałszowanie faktur i posługiwanie się fałszywymi dokumentami. Orzeczenie grzywny będzie ograniczone, a fałszerze będą częściej trafiać do więzienia. W skrajnych przypadkach nawet na 20 albo 30 lat.

Obowiązujący obecnie art. 270 kodeksu karnego wprowadza zasadę, zgodnie z którą „kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od trzech miesięcy do lat pięciu”. Nowelizacja zmienia tę zasadę. Po wejściu w życie nowych przepisów karę grzywny czy karę ograniczenia wolności, będzie można orzekać już tylko na zasadach ogólnych.

Zgodnie z obowiązującym aktualnie art. 270a kodeksu karnego, dotyczącym fałszerstwa materialnego faktur, kto, w celu użycia za autentyczną, podrabia lub przerabia fakturę w zakresie okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości należności publicznoprawnej lub jej zwrotu albo zwrotu innej należności o charakterze podatkowym lub takiej faktury jako autentycznej używa, podlega karze pozbawienia wolności od sześciu miesięcy do lat ośmiu. Nowelizacja wprowadza zasadę, zgodnie z którą za to przestępstwo, jeśli wartość wykazana na fakturze będzie większa niż pięciokrotność kwoty określającej mienie wielkiej wartości (obecnie 5 mln zł), albo fałszerz z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu, kara pozbawienia wolności wyniesie od lat 3 do 20.

Dotychczasowa reguła określała jedynie, że kara pozbawienia wolności nie może być krótsza niż trzy lata. Takie same kary będą grozić za wystawianie i używanie faktury poświadczając w nich nieprawdę co do okoliczności faktycznych mogących mieć znaczenie dla określenia wysokości podatku (art. 271a kodeksu karnego).

Zmianie ulegnie także treść art. 277a kodeksu karnego. Po wejściu w życie nowych przepisów, jeśli sfałszowane faktury będą opiewały na kwoty wyższe niż dziesięciokrotność kwoty określającej mienie wielkiej wartości (obecnie 10 mln zł), kary pozbawienia wolności wyniosą od lat pięciu do 25.

Swobodę sądów w zakresie wymiaru kary ograniczyć może zmiana  art. 53 kodeksu karnego, dotyczącego zasad i reguł wymiaru kar. W nowym brzmieniu miałby on zawierać katalog okoliczności obciążających i łagodzących, które powinny być brane w procesie orzekania o karze.  Zmianie ma ulec również art. 37 kodeksu karnego, który proponuje wprowadzenie maksymalnej kary pozbawienia wolności w wymiarze, aż do 30 lat. Analogicznie mają się kształtować także granice kary łącznej, co powoduje, iż w przypadku popełnienia przez tego samego sprawcę większej liczby przestępstw podatkowych, to już nie 25 lat, a 30 lat pozbawienia wolności stanie się tu górną granicą ustawowego zagrożenia.

UMOWY ZLECENIE I O DZIEŁO Z OBOWIĄZKOWYMI SKŁADKAMI ZUS

Planowana jest niekorzystna zmiana, bo być może z tytułu umowy zlecenie lub umowy o dzieło mniej pieniędzy zostanie wykonawcom „na rękę”, a na przedsiębiorców zostaną nałożone kolejne daniny na rzecz ZUS.

W załączniku nr 2 do załącznika do uchwały nr 31 Rady Ministrów z dnia 24 kwietnia 2019 roku możemy przeczytać, że – oprócz poboru składek – priorytetowym zadaniem ZUS jest osiągnięcie jak najwyższych przychodów.

W wieloletnim planie finansowym na lata 2019–2022 założone jest uszczelnienie zasad podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu z tytułu umów cywilnoprawnych. Dlatego też przed ZUS postawiono cztery główne cele:

1. uszczelnienie systemu poboru składek na ubezpieczenia społeczne od umów cywilnoprawnych,
2. ograniczenie unikania płacenia składek polegającego na zawieraniu umów cywilnoprawnych zamiast umów o pracę,
3. poszerzenie bazy przychodów z umów cywilnoprawnych, od których płacone są składki na ubezpieczenia społeczne,
4. wzrost wpływów do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Szacuje się, że dzięki tym działaniom w roku 2020 wpływ do budżetu z tytułu składek od umów zlecenie i umów o dzieło zwiększy się o 3,1 mld zł.

W obecnym stanie prawnym przy umowie zlecenie składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe są dobrowolne, jeśli z innej umowy, czy to o pracę, czy zlecenie, osiągamy co najmniej minimalne wynagrodzenie (2019 r. – 2250 zł). Zleceniobiorca płaci wtedy jedynie składkę zdrowotną. Powyższe nie dotyczy sytuacji, w której umowa zlecenie zawarta jest z własnym pracownikiem. Kolejną możliwą zmianą jest „ozusowanie” umów o dzieło.  Daleko idącym krokiem mogłoby być „ozusowanie” również umów zleceń ze studentami/uczniami, które obecnie nie podlegają obowiązkowym składkom ZUS.

Drugi z celów, czyli ograniczenie unikania płacenia składek, polegające na zawieraniu umów śmieciowych zamiast umów o pracę, może spowodować lawinę kontroli. Miałyby one na celu sprawdzenie, czy zawarta umowa zlecenie lub umowa o dzieło nie nosi znamion umowy o pracę. W takim przypadku niejednokrotnie będziemy mieli do czynienia z subiektywną oceną kontrolującego. W przypadku negatywnego wyniku kontroli ZUS może obciążyć składkami nawet do 5 lat wstecz. Na konkretne działania wprowadzające poszerzenie bazy przychodów należy poczekać, obecnie nie ma jeszcze, przynajmniej oficjalnie, żadnego projektu zmiany przepisów.

FAKTURY A OBOWIĄZEK INFORMACYJNY RODO

Unijne rozporządzenie o ochronie danych osobowych (RODO) wymaga, by przedsiębiorcy przetwarzający dane wypełniali obowiązek informacyjny. Niektórzy postanowili zamieścić go na fakturach. Czy to znaczy, że obowiązek informacyjny na fakturze jest obowiązkowy?

RODO a obowiązek informacyjny – artykuł 13 rozporządzenia nakłada na przedsiębiorcę obowiązek przekazania osobie, której dane dotyczą, informacji dotyczących:

1) danych firmy przedsiębiorcy oraz danych kontaktowych;

2) danych kontaktowych inspektora danych osobowych, jeżeli jest powołany w firmie (mikro i małe firmy zwykle nie są zobowiązane do powoływania takiej osoby);

3) celu przetwarzania oraz podstawy prawnej;

4) okresu, przez który dane osobowe będą przetwarzane – czyli w przypadku danych zbieranych wyłącznie dla celów rozliczeń księgowych, będzie to przedawnienie podatkowe lub przedawnienie roszczeń z faktury;

5) informacji o prawie do żądania od administratora dostępu do danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, lub o prawie do wniesienia sprzeciwu wobec przetwarzania, a także o prawie do przenoszenia danych;

6) informacji o prawie wniesienia skargi do organu nadzorczego;

7) kwestii takich jak to, czy podanie danych osobowych jest wymogiem ustawowym lub umownym, lub też warunkiem zawarcia umowy oraz czy osoba, której dane dotyczą, jest zobowiązana do ich podania i jakie są ewentualne konsekwencje niepodania danych.

Dane wykorzystywane do rozliczeń podatkowych, w tym wystawiania faktur, przedsiębiorca najczęściej pozyskuje od osoby, której one dotyczą, stąd w obowiązku informacyjnym nie musi wskazywać źródła pozyskania danych.

Wielu przedsiębiorców po wejściu w życie RODO, zamieszcza obowiązek informacyjny na fakturach sprzedaży. Nie ma ustawowego obowiązku zamieszania klauzul RODO na fakturach. Nie zwalnia to przedsiębiorcy z wywiązania się z przekazania obowiązku informacyjnego wobec osoby, której dane przetwarza, jednak nie musi tego robić na fakturze. Przepisy nie określają wprost formy wykonania obowiązku informacyjnego, stąd pozostawia się tu administratorowi danych pewną dowolność.

W praktyce najczęściej wypełniany jest poprzez:

1)zamieszczenie dedykowanej strony internetowej i wykorzystywanie przekierowania w procesie dokonywania zakupu,

2) utworzenie dedykowanej stopki lub załącznika do maila,

3) zamieszczenie odpowiednich klauzul na zamówieniu,

4) wywieszenie jej w formie papierowej, w miejscu składania zamówień/dokonywania zakupów – np. w sklepie stacjonarnym.

Obowiązek informacyjny RODO należy więc wypełnić, ale nie koniecznie umieszczając go na fakturze. Forma nie jest określona przepisami. Ważne, aby nie zapomnieć o udokumentowaniu spełnienia tego obowiązku, dlatego jego ustne przekazywanie nie jest najlepszym z możliwych rozwiązań.

ULGA NA ZAKUP KASY FISKALNEJ ONLINE – ZMIANY OD 1 MAJA 2019 R.

Minister Finansów opublikował nowe rozporządzenie w sprawie odliczania lub zwrotu kwot wydanych na zakup kas rejestrujących oraz zwrotu tych kwot przez podatnika (Dz. U. z 2019 poz. 820).

Ulga z tytułu zakupu kasy fiskalnej – W art. 1 pkt 2 lit. f nowelizacji (zmiana art. 111 ust. 4 ustawy o VAT) uregulowano zasady zwrotu kwot wydanych za zakup kasy online w wysokości 90% zakupu (bez podatku), jednakże nie więcej niż 700 zł (limit odliczenia nie zmienia się w porównaniu do aktualnie obowiązujących regulacji).

Ulga ta przysługuje podatnikom, u których:

• powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy w ww. obowiązujących terminachrozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących online,
• nie powstał obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży i którzy (dobrowolnie)rozpoczęli prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących online, jeżeli dotychczas nie używali oni kas rejestrujących (ani starego ani nowego typu) do prowadzenia ewidencji sprzedaży.

Ulga będzie przysługiwała tylko w odniesieniu do kas online, które zostały zakupione nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży. Ulga nie będzie przysługiwała w przypadku zakupu pozostałych rodzajów kas.

Minister Finansów podkreśla, że z uwagi na ograniczenia budżetu, omawiane odliczenie nie będzie przysługiwało dla podatników wymieniających kasy rejestrujące z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii na kasy online, poza podatnikami zobowiązanymi ustawą do wymiany kas ze względu na prowadzenie działalności w określonych branżach. Przy czym podatnicy, którzy mogą dłużej stosować stare typy kas fiskalnych – mogą skorzystać z ulgi na zakup kas rejestrujących online – ale w ich przypadku za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przyjmuje się dzień, w którym powstał dla nich obowiązek stosowania kas online

Procedura odliczenia lub zwrotu – W  rozporządzeniu (w § 2) określono warunki, jakie podatnik musi spełnić, aby mógł skorzystać z odliczenia lub zwrotu kwoty wydanej na zakup kasy online. Podatnik czynny podatku od towarów i usług (VAT) może dokonać tego odliczenia w składanej deklaracji podatkowej dla podatku do towarów i usług. Podatnik wykonujący wyłącznie czynności zwolnione z VAT lub podatnik, u którego sprzedaż jest zwolniona z VAT na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, składa do urzędu skarbowego wniosek o zwrot tej kwoty na rachunek bankowy.

Podatnik VAT, jeżeli chce skorzystać z możliwości odliczenia lub zwrotu kwoty wydanej na zakup kasy fiskalnej online musi spełnić następujące warunki:

• dokonać fiskalizacji kasy nie później niż w dniu rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas online;
• rozpocząć prowadzenie ewidencji sprzedaży, przy użyciu zakupionych kas online, których zakup nastąpił w okresie obowiązywania potwierdzenia wydanego przez Prezesa Głównego Urzędu Miar, o którym mowa w art. 111 ust. 6b ustawy o VAT,
• posiadać fakturę na zakup kasy online oraz dowód zapłaty całej należności za tę kasę.

Tak jak już wspomniano podatnicy dobrowolnie (czyli bez przewidzianego w ustawie obowiązku) rozpoczynający prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas online mogą skorzystać z możliwości odliczenia lub zwrotu kwoty wydanej na zakup kasy online, jeżeli dotąd w działalności gospodarczej nie używali żadnych kas rejestrujących.

W rozporządzeniu zrezygnowano z dotychczas obligatoryjnego warunku złożenia przez podatnika przed rozpoczęciem prowadzenia ewidencji oświadczenia o liczbie kas rejestrujących i miejscu (adresie) ich używania, które podatnik zamierza stosować do tej ewidencji. Zatem po 1 maja 2019 r. podatnik, który będzie ubiegał się o zwrot kwoty wydanej na zakup nie będzie musiał już składać do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, jeszcze przed terminem rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży, takiego oświadczenia.

Sposób odliczenia kwoty wydanej na zakup kasy online – Zgodnie z § 3 rozporządzenia odliczenie może być dokonane w deklaracji dla podatku od towarów i usług za dany okres rozliczenia, w stosunku do każdej kasy rejestrującej, na którą przysługuje odliczenie.

Ta zasada, to uproszczenie w porównaniu do obecnie obowiązującego rozporządzenia Ministra Finansów z 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 163). Aktualnie kwotę do odliczenia można odliczyć w pełnej wysokości tylko w sytuacji wystąpienia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym (do wysokości kwoty do wpłaty do urzędu skarbowego). W sytuacji nadwyżki podatku naliczonego nad należnym kwotę tę trzeba było dzielić na części (na cztery części w przypadku rozliczenia miesięcznego oraz na dwie w przypadku rozliczenia kwartalnego).

Odliczenia kwoty wydanej na zakup kasy online można będzie po 1 maja 2019 r. dokonać (najwcześniej) w deklaracji podatkowej dla podatku od towarów usług za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto prowadzenie ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy online, lub za okresy następujące po tym okresie rozliczeniowym.

Gdy kwota wydana na zakup będzie niższa bądź równa kwocie podatku należnego w danym okresie rozliczeniowym, podatnik ma prawo pomniejszyć kwotę tego podatku o wysokość kwoty wydanej na zakup. W przypadku gdy kwota wydana na zakup jest wyższa od kwoty podatku należnego w danym okresie rozliczeniowym, podatnik zgodnie z § 3 ust. 3 projektu nowego rozporządzenia, ma prawo pomniejszyć kwotę podatku należnego o wysokość kwoty wydanej na zakup, a pozostałą część nierozliczonej kwoty wydanej na zakup może, w tym okresie rozliczeniowym, wykazać do zwrotu na rachunek bankowy podatnika w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub powiększyć kwotę podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy.

Natomiast jeżeli w danym okresie rozliczeniowym nie wystąpił podatek należny, podatnik ma prawo kwotę wydaną na zakup wykazać do zwrotu na rachunek bankowy, w banku mającym siedzibę na terytorium kraju lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem, lub powiększyć kwotę podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy (§ 3 ust.4). 

Zwrot na wniosek (§ 4  rozporządzenia) – w przypadku podatników wykonujących  wyłącznie czynności zwolnione od podatku lub podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, zwrot kwoty wydanej na zakup kasy online dokonywany jest na wniosek takiego podatnika składany do właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

Wniosek może zostać złożony nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu, w którym rozpoczęto prowadzenie ewidencji sprzedaży. Przepis ten stanowi wyrównanie zasad korzystania z przedmiotowego odliczenia w stosunku do czynnych podatników podatku VAT, którzy mogą tego odliczenia dokonać w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym rozpoczęto prowadzenie ewidencji, czyli de facto w następnym miesiącu.

Do wniosku należy dołączyć:

1) kopię faktury potwierdzającej zakup kasy rejestrującej wraz z kopią dowodu zapłaty całej należności za jej zakup;

2) kopię raportu dobowego potwierdzającego rozpoczęcie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej;

3) w przypadku podatników świadczących usługi przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami – kopię świadectwa przeprowadzonej legalizacji ponownej taksometru współpracującego z kasą o zastosowaniu specjalnym służącą do prowadzenia ewidencji przy świadczeniu tych usług, w tym również zintegrowanego w jednej obudowie z kasą

Odliczenie będzie przysługiwało tylko dla kas online, które zostały zakupione nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia ewidencji sprzedaży. Z uwagi na wdrożenie nowego systemu kas jest to nowe uregulowanie w stosunku do przepisów dotychczas obowiązujących.

Zwrot ulgi – Paragraf § 5  rozporządzenia określa przypadki, w których podatnicy są obowiązani do zwrotu kwoty, którą odliczyli w deklaracji lub która została im zwrócona na podstawie wniosku. W tym przepisie doprecyzowano m.in. budzące dotąd wątpliwości interpretacyjne określenie „zaprzestaną działalności” poprzez zmianę na określenie „zaprzestaną prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu tej kasy”.

Ponadto przepis § 5 ust. 1 pkt 5 nakłada nowy obowiązek zwrotu odliczonej lub zwróconej „kwoty do odliczenia” w przypadku niedopełnienia przez podatnika obowiązku zapewnienia połączenia kasy online, za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, z Centralnym Repozytorium Kas w sposób umożliwiający ciągłe, zautomatyzowane i bezpośrednie przesyłanie danych z kas online.

W art. 1 pkt 2 lit. c ww. nowelizacji (dodany nowy ust. 3ab  w art. 111 ustawy o VAT) uregulowano sytuacje związane z brakiem zasięgu sieci komórkowych, brakiem operatorów świadczących na danym obszarze kraju usługi w zakresie zapewnienia dostępu do sieci telekomunikacyjnej.

W takich sytuacjach, gdy z przyczyn niezależnych od podatnika nie jest możliwe zapewnienie połączenia z Centralnym Repozytorium Kas:

1. czasowo– podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży i zapewnić to połączenie niezwłocznie po ustaniu tych przyczyn;
2. trwale– podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję sprzedaży i za zgodą naczelnika urzędu skarbowego zapewnić to połączenie w ustalonych z naczelnikiem urzędu skarbowego odstępach czasowych.”.

W przypadku gdy podatnik nie spełni ww. obowiązków będzie zobowiązany do zwrotu odliczonej lub zwróconej kwoty wydanej na zakup kasy online.

W § 5 ust. 2 określono warunki zwrotu przez podatnika odliczonych lub zwróconych kwot wydanych na zakup kas rejestrujących, wskazując, że obowiązek zwrotu odliczonych lub zwróconych kwot wydanych na zakup kas, w przypadku gdy podatnicy nie poddadzą w określonych terminach kas rejestrujących obowiązkowemu przeglądowi technicznemu przez właściwy serwis, zaprzestaną prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu danej kasy oraz naruszą obowiązki, o których mowa w dodanym art. 111 ust. 3a pkt 12 lub ust. 3ab ustawy o VAT, odnosi się tylko do tych kas, których te przypadki dotyczą.

Terminy w jakich należy dokonać zwrotu odliczonych lub zwróconych kwot wydanych na zakup kasy rejestrującej określono w § 5 ust. 3  rozporządzenia:

– podatnicy VAT zwrotu dokonują do 25 dnia miesiąca następującego po okresie rozliczenia, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie takiego zwrotu,

– podatnicy zwolnieni od podatku od towarów i usług dokonują zwrotu do końca miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstały okoliczności uzasadniające dokonanie tego zwrotu.

Do podatników użytkujących kasy rejestrujące z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które zakupili przed dniem wejścia w życie przedmiotowego rozporządzenia (tj. przed 1 maja 2019 r.), stosuje się przepisy dotychczasowe, czyli przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z 27 grudnia 2010 r. w sprawie odliczania i zwrotu kwot wydatkowanych na zakup kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 163).

Opracowała:
Maria Mołodzińska